Wolong National Nature Reserve - China

Het Wolong National Park aan de oostelijke rand van de Himalaya is het belangrijkste Chinese pandareservaat.

Berglandschap

Aan de oostelijke rand van de Himalaya, omringd door meer dan 5.000 meter hoge bergreuzen, ligt het laatste grote reservaat voor de grote panda. De panda wordt bedreigd met uitsterven. Het 2.000 vierkante kilometer grote Wolong National Park ligt 230 kilometer ten noordwesten van Chengdu in de Chinese provincie Sichuan. Het Wolong National Park strekt zich uit langs de ruisend naar het dal stromende Pitiao-rivier over steil oprijzende berghellingen en diep ingesneden dalen. De bergreuzen, die het dal omringen, steken meer dan 5.000 meter omhoog. Alleen de Balang Shan-pas ligt al op 4.600 meter.

Het Wolong National Park ligt in een berglandschap dat met zijn knoestige lariksen, dichte rododendronstruiken, ondoordringbaar bamboestruikgewas en voortjagende regenwolken zo van een Chinese penseeltekening afkomstig zou kunnen zijn. Het park is een ecologisch eiland temidden van talrijke ontboste en kale berghellingen. Het is een van de meest veelsoortige en diverse reservaten ter wereld. Al naar gelang de hoogte verandert ook het weer, de hoeveelheid zonlicht en de luchtdruk, waardoor een aaneenschakeling van verschillende levensvoorwaarden wordt gecreëerd. Meer dan 1.500 plantensoorten hebben biologen hier tot nu toe geteld, waaronder 16 soorten rododendrons, bovendien nog 59 zoogdieren en 155 vogelsoorten.

Panda – bedreigd door stropers

Eigenlijk draait alles in het Wolong National Park om de grote panda. Ongeveer 10% van alle in vrijheid levende pandaberen horen thuis in deze bergen. Hun bescherming omvat ook het behoud van hun leefgebied, vooral de dichte bamboebestanden, waarmee ze zich uitsluitend voeden. Maar ironisch genoeg werden na het oprichten van het reservaat in het jaar 1987 binnen het park veel meer leefgebieden van de panda verwoest dan erbuiten. Want de bewoners van het dal maken steeds vaker uit bosgebieden akkerland. Stropers schrikken er niet eens voor terug jacht te maken op de panda om zijn vacht. Zo zul je op reis door het Wolong National Park steeds vaker zwaar bewapende agenten van de volkspolitie tegenkomen.

Solitair in het bos

Lange tijd waren de geleerden het er niet over eens of panda’s eigenlijk wel beren zijn. Want ondanks hun zwart-witte vacht en de karakteristieke zwarte rand om de ogen lijken panda’s wel op beren, maar ze gedragen zich heel anders. De tot 1.50 meter grote en tot 160 kilo zware dieren houden namelijk geen winterslaap. Dat hoeven ze ook niet, want bamboe blijft groen en is het hele jaar door in overvloed aanwezig. De bamboe bloeit echter maar een keer in de 30 tot 80 jaar. Vroeger trokken de beren dan naar een ander gebied. Panda’s leven solitair. Slechts eens in de twee jaar komen de mannetjes de vrouwtjes tegen die in het voorjaar slechts enkele uren vruchtbaar zijn. Van de een tot twee jongen brengt de moeder slechts een groot. En dat valt dan nog vaak ten offer aan sneeuwluipaarden of arenden. Panda’s planten zich maar heel langzaam voort; dat is de belangrijkste reden ze vooral te beschermen.